Het volgende is een ongelooflijk verhaal, maar echt gebeurd.
Winterse sneeuw in de zomer,
Mijn moeder was voor in winter van 1962/63 naar Australië gegaan, naar mijn zus Truus
Moeder van der Valk
(Getrouwd met Cor v. Haaster v.d. Boslaan). Ze beleefde er een prachtige vakantie.
De winter van 1962/63 was een streng met heel veel sneeuw. Wij als kolenboer zijnde ruimde meestal vroeg in de morgen de gevallen sneeuw op. Want doe je dat niet, dan heb je er de gehele dag last van, zo hou je tenminste de poort schoon. Maar de plek waar we het kolenstof gooide (brandstof voor de R.K. Kerk) daar lieten we de sneeuw liggen. Wij hadden tamelijk veel kolenstof omdat wij destijds veel kolen braken. Omdat we toen niet de juiste maten konden krijgen, kochten wij de maten enen of nullen (dit zijn maten van ongeveer 10 a 20 cm groot) die wel te verkrijgen waren. Die braken we met een breekmachine tot maten die wel veel gevraagd waren, dat waren drietjes en viertjes, maar die breekmachine gaf ook wel 10 à 15% kolenstof (breuk), en hij gaf ook veel lawaai…
Al dat kolenstof werd gewoon over de dikke laag sneeuw gestort, misschien wel 1.5 à 2.00 meter hoog. Kolenstof schijnt zeer goed te isoleren. Op de zomerdag, het zal eind mei of half juni geweest zijn, werd meestal de R.K. Kerk bevoorraad. Die hadden een speciale ketel hiervoor, het gruis was een soort afval, en kostte niet veel voor de kerk. Mijn moeder (die ondertussen weer terug was uit Australië), riep ik erbij en ze stond te kijken of ze water zag branden. Ze kon haar ogen niet geloven, onder die grote hoop kolenstof, kwam warempel in de zomer die dikke laag sneeuw tevoorschijn, die hier gevallen was terwijl zij heerlijk lag te zonnen in dat mooie weer in Australië.
Met het vliegtuig naar Australië
Truus met haar man Cor van Haaster en gezin in Australië
